Ενίοτε οι πολλές ενδομυϊκές ενέσεις δύναται να δημιουργήσουν ενδομυϊκό απόστημα, ένεκα της μεγάλης συσσώρευσης ελαιώδους διαλύματος.
Σε αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται η αποχή για ένα διάστημα μιας εβδομάδος το λιγότερο και εφαρμογή τοπικών κομπρέσων με αλουμινόνερο και χρήση αποιδηματικών σκευασμάτων (serrapeptase 5mg) από το στόμα, σε συνδυασμό με αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή (NSAID-ακετυλοσαλυκιλικό οξύ, νιμεσουλίδη, δικλοφενάκη).
Αυτή η αντιμετώπιση αφορά την άσηπτη φλεγμονή.
Σε περίπτωση που η φλεγμονή επιμένει, με οίδημα και αυξημένη θερμοκρασία (σηπτική), είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιβίωσης για όσο κριθεί αναγκαίο (αμοξικυλλίνη-κλαβουλανικό & μετρονιδαζόλη).
Εφόσον δεν υποχωρήσει, κρίνεται ως επείγουσα απαραίτητη η χειρουργική του διάνοιξη με τοπική αναισθησία-μέθη.
Το απόστημα που οφείλεται σε ενέσιμη μορφή στανοζολόλης, είναι συνήθως χειρότερο, δεδομένου ότι τα υδατοδιαλυτά ανδρογόνα-αναβολικά στεροειδή (suspension testosterone, stanozolol depot, trenbolone base) είναι εστίες μικρόβιων σε σχέση με τα ελαιώδη ΑΑΣ.
Ισχιαλγία μπορεί να έχουμε και κατά την περίοδο ενδομυϊκού αποστήματος που φλεγμαίνει στην περιοχή του γλουτού.
Αυτό, διότι το απόστημα δημιουργεί πιεστικά φαινόμενα, που αντανακλούν σα ρεύμα χαρακτηριστικά στην κεφαλή της περόνης (έξω πλάγια του γόνατου) αλλά και χαρακτηριστική ενόχληση κατά την κάμψη του ισχίου (γόνατο προς την κοιλιά).
Οι συνθήκες αποστείρωσης και υγιεινής σε ενδομυϊκές, η υποδόριες ενέσεις, πρέπει να τηρούνται σχολαστικά.
Η απολύμανση θα πρέπει να γίνεται με καθαρή αλκοόλη 95 βαθμών και όχι με το φωτιστικό-μπλε οινόπνευμα των 75 βαθμών.
Οι αμπούλες είναι μιας χρήσης και δε φυλάσσονται στο ψυγείο, όπως επίσης και οι βελόνες εάν ακουμπήσουν κάπου, πρέπει να πετιούνται με το καπάκι κλειστό προς αποφυγή τρυπήματος.
Σε περίπτωση που κάνουμε δυο φορές βελονισμό με την ίδια σύριγγα σε διαφορετικά σημεία, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο τοπικής φλεγμονής άμεσα.
Οι σύριγγες έχουν ημερομηνίες λήξης και είναι αποστειρωμένες με ακτινοβολία Γ, ή σε κλίβανο των 100’C.