Η κρεατίνη έχει αναγνωρισθεί ως ένα ισχυρά αναβολικό και εργογόνο συμπλήρωμα.
Πέρα όμως από αυτές τις ιδιότητες, τα τελευταία χρόνια αρκετές μελέτες έχουν αναφέρει ότι, η κρεατίνη βοηθά στην ανάρρωση και στην ελάττωση της μυϊκής βλάβης μετά από υψηλής έντασης άσκηση.
Μετά το τέλος μιας προπόνησης – ειδικά στην περίπτωση των υψηλών φορτίων και του αυξημένου όγκου σε ασκήσεις, σετ και επαναλήψεις – παρατηρείται σοβαρή μυϊκή βλάβη.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν μυϊκή ευαισθησία, πόνο, αίσθημα καψίματος, λόγω της υπερπαραγωγής γαλακτικού οξέος, «πιάσιμο» και μυϊκό κάματο που οδηγούν σε απώλεια της μυϊκής ισχύος.
Επίσης οι τενόντιες-μυϊκές ρήξεις-αποκολλήσεις συμβαίνουν κατά τις αρνητικές- έκκεντρες εκτελέσεις των ασκήσεων, όπου το παραγόμενο έργο είναι κατά 30% αυξημένο σε σχέση μ’ εκείνο της ομόκεντρης-θετικής φάσης σύσπασης.
Αλλά και οι ισομετρικές συστολές που λαμβάνουν χώρα κατά το ποζάρισμα του bodybuilding, είναι κατά 15% ισχυρότερες από τις ομόκεντρες.
Μελέτες έχουν δείξει ότι, η ελάττωση της μυϊκής ισχύος μέχρι 5 ημέρες μετά από μια περίοδο έκκεντρης άσκησης σχετίζεται με βλάβες της μεμβράνης των μυϊκών κυττάρων και συγκεκριμένα με διάσπαση των πρωτεϊνών υπεύθυνων για τη μυϊκή συστολή.
Η επίδραση των συμπληρωμάτων κρεατίνης στην αποκατάσταση της σοβαρής μυϊκής βλάβης και στην ταχύτερη ανάρρωση δεν φαίνεται να είναι άμεσα αποτελεσματική.
Όπως διαπιστώνεται από μελέτες, απαιτείται χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από 7 ημέρες, ώστε η κρεατίνη να δράσει αντικαταβολικά, ελαττώνοντας τη βαρύτητα της μυϊκής βλάβης και συμβάλλοντας στην πιο γρήγορη αποκατάσταση.
Πολλοί είναι οι πιθανοί μηχανισμοί που εξηγούν τη δράση της κρεατίνης στην αποκατάσταση μετά από μυϊκή βλάβη.
– Η κρεατίνη μειώνει την φλεγμονώδη απάντηση μετά από μυϊκή βλάβη.
Μελέτες έδειξαν ότι, με τη χορήγηση 20 γρ/μέρα κρεατίνης για 5 ημέρες πριν από αερόβια υψηλής έντασης προπόνηση, διαπιστώθηκε σημαντική μείωση δεικτών φλεγμονής όπως της γαλακτικής αφυδρογονάσης LDH, της προσταγλαδίνη Ε 2 (PGE-2 ) και του παράγοντα-α νέκρωσης όγκων (TNF-α) μετά την προπόνηση.
– Η κρεατίνη έχει συνδεθεί με τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση των δορυφορικών κυττάρων.
Το τραύμα που προκαλούμε στο γυμναστήριο ενεργοποιεί τα δορυφορικά κύτταρα.
Αυτά θα ενεργοποιήσουν τους μυοβλάστες (τα πρόδρομα μυϊκά κύτταρα) οι οποίοι ενώνονται με τις υπάρχουσες μυϊκές ίνες, δωρίζοντας τους πυρήνες τους.
Ως γνωστόν, το μυϊκό κύτταρο των γραμμωτών-σκελετικών μυώνων, έχει πολλούς πυρήνες και αυξάνοντας τον αριθμό αυτών, του επιτρέπει να έχει περισσότερο κυτταρόπλασμα, ο χώρος στον οποίο παράγονται τα νημάτια ακτίνης και μυοσίνης.
Τελικά με περισσότερα νημάτια των πρωτεϊνών αυτών, τόσο μεγαλύτερη διάμετρο έχουν οι μυϊκές ίνες και κατά συνέπεια το μέγεθος και η πυκνότητα ενός μυ.
Μελέτες έδειξαν ότι η χορήγηση κρεατίνης (περίοδος φορτώματος: 24 γρ/μέρα για 7 μέρες και συντήρηση: 6 γρ/μέρα για 15 εβδομάδες ή βραχύτερο σχήμα με περίοδο φορτώματος: 20 γρ/μέρα για 3 μέρες και συντήρηση: 5 γρ/μέρα για 7 μέρες) σε συνδυασμό με προπόνηση με βάρη-αντιστάσεις αύξησε τον αριθμό και τη διαφοροποίηση των δορυφορικών κυττάρων.
– Η κρεατίνη ρυθμίζει την ομοιόσταση του ασβεστίου.
Η μυϊκή βλάβη διαταράσσει τη λειτουργία της αντλίας ασβεστίου στο σαρκοπλασματικό δίκτυο, οδηγώντας σε αύξηση του ασβεστίου στο κυτταρόπλασμα και προκαλώντας έτσι δευτερογενή βλάβη των μυών.
Η κρεατίνη μειώνει τα επίπεδα του ασβεστίου μέσω φωσφορυλίωσης του ADP σε ΑΤΡ.
Συνεπώς η κρεατίνη αποτελεί ένα χρήσιμο αντικαταβολικό συμπλήρωμα για την πρόληψη της σοβαρής βλάβης των μυών και την αποκατάσταση μετά από υψηλής έντασης προπόνηση, όταν όμως λαμβάνεται για μακρύ χρονικό διάστημα.