lpzn_gtoulΟι λευκωματούχες δίαιτες ενισχύουν τη συγκέντρωση της ανορεξιογόνου λεπτίνης.

Η συγκέντρωση της λεπτίνης είναι υψηλή μετά από ένα γεύμα, ενώ είναι χαμηλή πριν φάμε.

Με αυτόν τον τρόπο, ο οργανισμός δημιουργεί μια ομοιόσταση ανάλογα με την πρόσληψη της τροφής.

Μετά από κάθε γεύμα, η ινσουλίνη οδηγεί σε αίσθημα πληρότητας.

Οι υδατάνθρακες είναι κατ’ εξοχήν οι τροφές που μας χορταίνουν άμεσα και βραχυπρόθεσμα, διεγείροντας την έκκριση ινσουλίνης.
Είναι χαρακτηριστική η έκφραση των γονέων “μη φας μπισκότο πριν το φαγητό, γιατί θα σου κόψει την όρεξη”.

Αυτό βασιζόταν στην εμπειρική τους γνώση, που σήμερα εξηγείται ορμονικά.

Όμως μετά την πτώση της γλυκόζης του αίματος, το αίσθημα της πείνας θα επανέλθει και αυτό θα είναι τόσο πιο γρήγορο, όσο ο γλυκαιμικός δείκτης (GI) και το γλυκαιμικό φορτίο (GL) των υδατανθράκων είναι υψηλά.

Κατά συνέπεια η γλυκόζη θα ελαττωθεί πολύ σύντομα και θα έχουμε υπογλυκαιμία που εκδηλώνεται με πείνα.

Αντιθέτως, μια λευκωματούχος δίαιτα δε θα μας δώσει το αίσθημα του κορεσμού άμεσα, ούτε θα καλύψει το αίσθημα της πείνας – δηλαδή το να νιώσουμε χορτάτοι σύντομα.

Σε βάθος χρόνου όμως, η συγκέντρωση της λεπτίνης θα αυξηθεί κι έτσι θα νιώσουμε πλήρεις και χορτάτοι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Σε περίοδο νηστείας, η λιπογενητική ινσουλίνη βρίσκεται σε καταστολή, η λιπολυτική γλουκαγόνη σε υψηλή συγκέντρωση, ενώ η λιπολυτική σωματοτροπίνη επίσης σε άνοδο. Όμως σε αυτή τη φάση της πείνας, η γκρελίνη (GHrelin) που συνδέεται με το αίσθημα της πείνας, βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα.

Το συμπέρασμα είναι ότι η γλουκαγόνη που συνδέεται με την καύση του λίπους (μέσω GH) και την πείνα, είναι άμεσα συσχετισμένη με την ορμόνη της πείνας την γκρελίνη. Αντιθέτως, η λιπογενητική ινσουλίνη που αυξάνει μετά το γεύμα, είναι άμεσα συσχετισμένη με την ορμόνη του κορεσμού τη λεπτίνη, η οποία επίσης αυξάνει μετά το γεύμα.

Η γκρελίνη παράγεται στο θόλο του στομάχου, ενώ η λεπτίνη από τον υποδόριο ιστό.

Σε φλεγμονώδεις καταστάσεις, όπου αυξάνεται η συγκέντρωση των κυτταροκινών (cytokines) – όπως οι προσταγλανδίνες (PGs) – η συγκέντρωση της λεπτίνης αυξάνει δραματικά.

Αυτός είναι και ο λόγος που σε ιογενείς λοιμώξεις, το αίσθημα της όρεξης καταστέλλεται σημαντικά.

Κάτι που σε συνδυασμό και με τον πυρετό που αυξάνει το βασικό μεταβολισμό, οδηγεί σε απώλεια βάρους.

ΛΕΠΤΙΝΗ – ΓΚΡΕΛΙΝΗ

Leave a Reply