Οι συνηθέστερες φοβίες και μύθοι σχετικά με την ορμονική αποκατάσταση αφορούν το καρδιαγγειακό σύστημα και τον προστάτη.
Πρώτον, πρέπει να ξέρουμε πως ο καρκίνος του προστάτη παρατηρείται σε άνδρα με χαμηλή τεστοστερόνη.
Οι έφηβοι έχουν την υψηλότερη τεστοστερόνη, όπως και οι bodybuilders.
Εντούτοις καμία πληθυσμιακή ομάδα από αυτές έχει αναφορά σε καρκίνο του προστάτη.
Αντιθέτως αυτό παρατηρείται, όταν υπάρχει μεταβολικό σύνδρομο.
Ο τύπος καρκίνου δεν είναι αποκλειστικά ανδρογονο-εξαρτώμενος.
Η παχυσαρκία και ο υπογοναδισμος συνδέονται και τα παραγόμενα οιστρογόνα από το σπλαχνικό λίπος απελευθερώνουν φλεγμονώδεις κυτταροκίνες (Ιντερλευκίνη 6, Νεκρωτικός Ιστικός Παράγοντας).
Η Οιστρόνη (Ε1) αυξάνει, που ευθύνεται για τη διαφοροποίηση των καρκινικών κυττάρων .
Η απευθείας συσχέτιση τεστοστερόνης και καρκίνου προστάτη έχει πλέον καταρριφθεί.
Αυτό έχει αναλυθεί ενδελεχώς από τον κορυφαίο ουρολόγο του Χάρβαρντ, Αβραάμ Μοργκεντάλερ.
Επιπλέον, ακόμη και η χρήση τεστοστερόνης σε υπάρχων καρκίνο μπορεί να είναι εφικτή.
Αντίθετα με τα παρόντα δεδομένα ότι, η τεστοστερόνη μπορεί να επιταχύνει την ανάπτυξη του καρκίνου προστάτη.
Ο Δρ Μοργκεντάλερ υποστηρίζει τη θεωρία «κορεσμού των ανδρογονικων υποδοχέων».
Οι ανδρογονικοί υποδοχείς μετά από ένα σημείο δεν αφομοιώνουν παραπάνω ανδρογόνο, εφόσον υπάρχει αναστολή των κακών οιστρογόνων (Ε1) και των αντί ανδρογόνων (αναστολείς 5α ρεδουκτάσης-δουταστερίδη).
Όμως, καθώς μπλοκάρουμε τον ένα μεταβολίτη της τεστοστερόνης (διυδροτεστοστερόνη –DΗΤ) αυξάνει η παραγωγή του άλλου (οισταδιόλη- Ε2).
Γι αυτό είναι αναγκαίο, να χρησιμοποιούμε αναστολείς αρωματάσης (αναστροζόλη), ώστε να υπάρχει ορμονική ισορροπία.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι, να μην γίνεται άλλη χρήση ανδρογόνων (μεστερολόνης, DHEA), διότι καμία στεροειδής ουσία πλην της τεστοστερόνης δεν μπλοκάρεται από τα αντί ανδρογόνα.
Η άνοδος του προστατικού αντιγόνου (PSA) οφείλεται σε διάφορα αίτια, όπως εξπερμάτωση, πίεση στο περίνεο (μοτοσικλέτα, ποδήλατο), προστατίτιδα.
Σε αυτή την περίπτωση μια αντιβίωση είναι ικανή να ελαττώσει την τιμή του PSA.
Η γενετική προδιάθεση επίσης παίζει ρόλο.
Φυσικά η καλοήθης προστατική υπερπλασία δεν υποδηλώνει κακοήθεια και συμβαίνει σχεδόν σε όλους τους άνδρες με την πάροδο της ηλικίας.
Σχετικά με την καρδιαγγειακή νόσο η έλλειψη τεστοστερόνης είναι που δημιουργεί πρόβλημα.
Κι αυτό διότι στον υπογοναδισμό παρατηρείται σπλαχνικό λίπος που οδηγεί σε σακχαρώδη διαβήτη τύπου II (ΣΔ2) και δυσλιπιδαιμια (μεταβολικό σύνδρομο-ΜΣ).
Αυτές οι καταστάσεις είναι σημαντικοί επιβαρυντικοί παράγοντες για οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ).
Επίσης η τεστοστερόνη αυξάνει την παραγωγή Νιτρικού Οξειδίου, μιας αγγειοδιασταλτικής ουσίας που αυξάνει τη διαπερατότητα των στεφανιαίων αρτηριών.
Επιπλέον η τεστοστερόνη είναι ικανή να ελαττώσει τη λιποπρωτείνη Α, που σχετίζεται με την αθηρωμάτωση και την καρδιαγγειακή νόσο.
Επιπρόσθετα η τεστοστερόνη ως ανδρογόνο μπορεί να οξειδώσει το σπλαχνικό λίπος και να αναστραφεί η δυσλιπιδαιμία, καθώς και να αναστραφεί η ινσουλινο-αντίσταση.
Τέλος ο μεταβολιτης της τεστοστερόνης, οιστραδιολη (Ε2), δρα προστατευτικά στην λιποπρωτείνη υψηλής πυκνότητας (HDL) που καθαρίζει τον αρτηριακό αυλό από το αθήρωμα.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν γίνεται κατάχρηση, με αποτέλεσμα την ελάττωση της HDL, την ερυθροκυττάρωση, την αρωματοποίηση.
Τα παραπάνω θα οδηγήσουν σε περαιτέρω πολυφαρμακία για τον έλεγχο της γυναικομαστίας, της ερυθροκυττάρωσης και αρτηριακής πιέσεως.
Η ορμονική αποκατάσταση δεν γίνεται, για να έχουμε μεγάλους μύες, ή να κάνουμε πολλές φοράς σεξ μέσα στη μέρα.
Εφαρμόζεται προκειμένου να έχουμε ψυχοσωματική υγεία και να αποτρέψουμε το γήρας, που ισοδυναμεί με νόσο.
Κάθε φάρμακο δύναται να γίνει φαρμάκι κι αυτό εξαρτάται από τη δοσολογία.
Η τεστοστερόνη είναι το ελιξίριο της νεότητας στον άνδρα, που διάγει την κρίση μέσης ηλικίας, γνωστή και ως ανδρόπαυση.