H νευρική ανορεξία και η σωματική δυσμορφία αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αφορούν ψυχιατρικές περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν εμμονή με την εξωτερική τους εικόνα.
90% των ατόμων που νοσούν από νευρική ανορεξία είναι κορίτσια, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που πάσχουν από σωματική δυσμορφία είναι χρόνιοι χρήστες PED’s.
Ως πρώην ασθενής και των δύο ιατρικών περιστατικών έχω να ομολογήσω, πως και οι δύο περιπτώσεις έχουν να κάνουν με χαμηλό αίσθημα αυτοπεποίθησης και ανασφάλειας.
Το λεγόμενο σύμπλεγμα του Άδωνη.
Στη νευρική ανορεξία το άτομο διακατέχεται από ναρκισσισμό και θεωρεί πως δεν είναι αρκετά αδύνατο.
Μετρά καθημερινά τις θερμίδες του και ικανοποιείται όταν χάνει βάρος.
Κυρίως αφορά άτομα που ασχολούνται με το χώρο της μόδας (διαφημίσεις, φωτογραφήσεις, πασαρέλες) και του θεάματος γενικότερα (ηθοποιοί, μανεκέν, καλλιτέχνες).
Στη σωματική δυσμορφία το άτομο πιστεύει πως το σώμα του δεν είναι αρκετά ικανοποιητικό, ώστε να συμμετάσχει σε ευχάριστες κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως θαλάσσια μπάνια, ή αθλοπαιδιές.
Έχει υπερβολικές απαιτήσεις και υψηλά standards για τον εαυτό του, θέτοντας υψηλά τον πήχη.
Αυτού του είδους οι ασθενείς έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να γίνουν χρήστες και να οδηγηθούν στην κατάχρηση των αναβολικών.
Όμως δεδομένου ότι η στασιμότητα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στο άθλημα της σωματικής διάπλασης, η ογκομανία και η σωματική δυσμορφία μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο προόδου στη μυϊκή ανάπτυξη.
Μα σπανιότερη μορφή σωματικής δυσμορφίας αφορά άτομα με ναρκισσιστικές τάσεις όπου θεωρούν ότι μέρος του σώματος τους είναι άσχημο, πιθανόν διότι μπαίνουν στη σύγκριση με ινδάλματα από το χώρο της έβδομης τέχνης.