Η αύξηση του λιπώδους ιστού, γνωστού ως υποδόριο, αυξάνει τη θνητότητα και ελαττώνει το προσδόκιμο επιβίωσης.
Το σπλαχνικό λίπος αυξάνει την αντίσταση στην ινσουλίνη, την υπερλιπιδαιμία και την περιφέρεια της μέσης, κάτι που σχετίζεται άμεσα και τους παράγοντες του μεταβολικού συνδρόμου.
Τόσο η παχυσαρκία ,όσο και το μεταβολικό σύνδρομο αποτελούν χρόνιες φλεγμονώδεις διαδικασίες.
Ορμόνες όπως ο αυξητικός παράγων της ινσουλίνης, γνωστός και ως σωματομεδίνη C, αλλά και η ινσουλίνη, είναι διαβητογόνες και προάγουν τη συστηματική φλεγμονή.
Φλεγμονώδεις παράγοντες όπως η ιντερλευκίνη 6, αλλά και ο νεκρωτικός ιστικός παράγων αυξάνουν τη συγκέντρωση τους.
Ο λιπώδης ιστός είναι αλληλένδετος με τα οιστρογόνα, κάτι που ενοχοποιείται για ογκογενέσεις στο μαζικό αδένα, αλλά και στο ενδομήτριο.
Όπως και για άλλου είδους χρόνιες φλεγμονές όπως χολοκυστίτιδα, ή λιπώδη διήθηση του ηπατικού παρεγχύματος.