Πέραν από τις κλασικές μεθόδους ανεύρεσης μιας ουσίας και των μεταβολιτών της, ένας αθλητής που κάνει χρήση φαρμακοδιέγερσης μπορεί να αποκαλυφθεί και από συγκεκριμένες εργαστηριακές (βιοχημικές, ορμονολογικές) αιματολογικές εξετάσεις.
Ένας έμπειρος βιοπαθολόγος και αθλητίατρος, μπορούν να αναγνωρίσουν, αν έχει γίνει χρήση φαρμακοδιέγερσης.
Οι τιμές που θα είναι αλλοιωμένες είναι οι παρακάτω:
– Aιματοκρίτης
Είναι γνωστό ότι, τα ΑΑΣ προάγουν την διαδικασία της ερυθροκυττάρωσης και προκαλούν άνοδο της αιμοσφαιρίνης.
Ο λόγος είναι ότι παράγεται ερυθροποιητίνη από τους νεφρούς, η οποία διεγείρει τον ερυθρό μυελό των οστών.
– Τρανσαμινάσες
Τα ΑΑΣ (κυρίως τα 17 αλκαλιώμενα) είναι ηπατοτοξικά και αυξάνουν τις ηπατικές δοκιμασίες (ALT/AST), ως μια αντίδραση του ηπατικού παρεγχύματος στην είσοδο τους μέσω της πυλαίας κυκλοφορίας.
Αυτό αποτελεί το πρώτο στάδιο της ηπατικής διαταραχής και ονομάζεται φαρμακευτική ηπατίτιδα.
– Λιπο-πρωτεΐνες ήπατος
Η βιοσύνθεση των λιπο-πρωτεϊνών υψηλής και χαμηλής πυκνότητας (HDL/LDL) γίνεται στο ηπατικό παρέγχυμα.
Όταν το ήπαρ πάσχει από χρήση ΑΑΣ, τότε οι τιμές τους αλλοιώνονται, με αποτέλεσμα ο αθηρωματικός δείκτης και κλάσμα HDL/LDL να διαταράσσονται.
– Χρόνοι πηκτικότητας
Οι δείκτες ΙΝR και ΑPTT ανήκουν στους χρόνους πηκτικότητας και η βιοσύνθεση τους λαμβάνει χώρα στο ηπατικό παρέγχυμα.
Όταν το ήπαρ πάσχει, τόσο το INR όσο και το APTT αυξάνουν και ο αιμοστατικός μηχανισμός διαταράσσεται, με αποτέλεσμα παράταση του χρόνου πηκτικότητας.
– Ωχρινοτρόπος-Θυλακιοτρόπος ορμόνη
Η διαδικασία της ομοιόστασης κρατά μια ισορροπία στον άξονα υποθάλαμο-υπόφυση-γονάδες (HPTA).
Όταν γίνεται εξωγενής χρήση ΑΑΣ, ο υποθάλαμος και η υπόφυση “κλείνουν το διακόπτη” λειτουργίας και ο άξονας HPTA καταστέλλεται.
– Ολική, ελεύθερη τεστοστερόνη
– Είναι εύλογο πως οι απόλυτες τιμές της ολικής και ελεύθερης τεστοστερόνης
στον ορό θα είναι αυξημένες λόγω της εξωγενούς χορήγησης ΑΑΣ, τα οποία είναι συνθετικά παράγωγα της τεστοστερόνης.
– Σωματομεδίνη C
Σε εξωγενή χρήση σωματοτροπίνης, το ήπαρ παράγει τον ινσουλινοειδή αυξητικό παράγοντα, γνωστό και ως IGF1.
Η μέτρησή του IGF1, που μέσα σε δύο ώρες από τη χορήγηση σωματοτροπίνης τα επίπεδά της κορυφώνονται, αποτελεί μια αξιόπιστη μέθοδο ανίχνευσης του είδους και της ποσότητας αυξητικής ορμόνης που χρησιμοποιήθηκε.
Ως γνωστόν η τιμή της ποικίλει μέσα στη μέρα και επηρεάζεται από την άσκηση, τη διατροφή, τον ύπνο REM, τη χρήση συμπληρωμάτων διατροφής.
Τα επίπεδα πεπτιδίου C θα πρέπει να είναι στα ανώτερα φυσιολογικά για την ηλικία του χρήστη (κάθε δεκαετία τα όρια της σωματομεδίνης ελαττώνονται).