ΕΡΩΤΗΣΗ
Καλησπέρα σας γιατρέ.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής.
Εφόσον οι υδατάνθρακες ευνοούν την λιπογένεση, ενώ μια διατροφή χωρίς αυτούς αλλά με αρκετά καλά λιπαρά δεν ανεβάζει την ινσουλίνη και κατ΄επέκταση την λιπογένεση,
γιατί τους χρειαζόμαστε στην διατροφή μας;
Δεν μπορούμε να βάλουμε μυική μάζα με μια διατροφή με 25% πρωτεΐνη και 75% καλά λιπαρά, ώστε να μπούμε σε κέτωση, να καίμε λίπος για ενέργεια και την πρωτεΐνη να την αξιοποιεί το σώμα μας για την κατασκευή μυικής μάζας;
Σε περίπτωση που κάνουμε την κλασική διατροφή με υδατάνθρακα, θα βοηθούσε ένα μηχάνημα μέτρησης σακχάρου, για να βρούμε την κατάλληλη ποσότητα υδατάνθρακα που μπορούμε να φάμε στο κάθε γεύμα μας χωρίς να αυξηθεί η ινσουλίνη σε βαθμό, που να δημιουργήσει σωματικό λίπος;
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Οι υδατάνθρακες είναι απαραίτητοι στη διατροφή μας, γιατί είναι άμεση πηγή ενέργειας, αυξάνουν τη σεροτονίνη που βελτιώνει τη διάθεση και την εγκεφαλική λειτουργία.
Μην βλέπεις μονοδιάστατα τη διατροφή.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει μια φυσιολογική ζωή με ισορροπημένη διατροφή.
Τα φρούτα, που για πολλούς σκληροπυρηνικούς είναι “απαγορευμένα”, περιέχουν πληθώρα βιταμινών, αντιοξειδωτικών, μετάλλων, ιχνοστοιχείων και πολύτιμες φυτικές ίνες.
Τα προιόντα ολικής αλέσεως καθώς και το αναποφλοίωτο καστανό ή μαύρο ρύζι περιέχουν το σύμπλεγμα των βιταμινών Β που ως γνωστόν παίζει ουσιαστικό ρόλο στη μετατροπή ενέργειας των υδατανθράκων.
Περιέχουν επίσης μέταλλα όπως το πικολινικό χρώμιο που συμβάλλει στη ρύθμιση της γλυκόζης ορού.
Τα κετοσώματα αποτελούν εναλλακτική πηγή ενέργειας για τον εγκέφαλο και ενεργειακά είναι ανεπαρκή για εκρηκτική προπόνηση αναερόβιου τύπου.
Χωρίς την ινσουλίνη και τη σωματομεδίνη, ως αποτέλεσμα έκκρισης της πρώτης, δεν υφίσταται αναβολική διαδικασία και μυική θρέψη.
Το μυικό γλυκογόνο αποτελεί πηγή ενέργειας και μέσω αυτού οι μύες συσπώνται ικανοποιητικά.
Το κατά πόσο θα ανέβει η ινσουλίνη σου, είναι θέμα γλυκαιμικού δείκτη και γλυκαιμικού φορτίου, όπως και ποσότητας ινών, ζωικού λευκώματος, ακόρεστων λιπαρών οξέων ή και παρουσίας σταθεροποιητικών παραγόντων του σακχάρου, όπως το πικολινικό χρώμιο.
Η κετωνική δίαιτα βέβαια αποτρέπει τη γλυκαιμία και βελτιώνει την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη.