Ο λόγος που αρκετοί σύγχρονοι διαιτολόγοι προτείνουν άπαχα ζωικά λευκώματα στο καθημερινό διατροφικό πλάνο, είναι αρκετοί.
Πρώτον τα ζωικά λευκώματα έχουν θερμογενητική ιδιότητα. Ως γνωστόν 1/4 των θερμίδων τους καταναλώνεται για την αφομοίωση τους. Έτσι αυξάνει ο βασικός μεταβολικός ρυθμός.
Δεύτερον, οι ζωικές πρωτεΐνες υποστηρίζουν τη συντήρηση του μυϊκού ιστού, ενός πολύ δαπανηρού ενεργειακά ιστού.
Τρίτον, διότι συμβάλλει στη βιοσύνθεση της λιπολυτικής τριωδοθυρονίνης (Τ3), ενισχύοντας τη δράση του θυρεοειδούς αδένα. Η νορεπινεφρίνη, μια εκ των κατεχολαμινών που παράγουν τα επινεφρίδια, επίσης αυξάνει με την κατανάλωση λευκωμάτων, κάτι που αντανακλά σε αυξημένο μεταβολικό ρυθμό.
Τέταρτον, διότι οι πρωτεΐνες μετατρέπονται δυσκολότερα σε λιπώδη ιστό. Ο ρόλος τους πέρα από ενεργειακός είναι και δομικός. Αυτό τις καθιστά αναγκαίες για το σχηματισμό διαφόρων μορίων στο σώμα, όπως ανοσοσφαιρίνες, ορμόνες-πεπτίδια, ένζυμα, συνδετικό ιστό-κολλαγόνο, αλλά και για ιστούς όπως τρίχες-μαλλιά-νύχια.
H δεξαμενή αμινοξέων στο σώμα δύσκολα γεμίζει, ώστε η περίσσεια να προκαλέσει λιπογένεση.
Πέμπτον, διότι η λιπολυτικές ορμόνες γλουκαγόνη και σωματοτροπίνη (GH) , παράγονται σε παρουσία πρωτεΐνης και απουσία υδατάνθρακα. Οι πρωτεΐνες δεν έχουν θετική ανταπόκριση στον παγκρεατικό αδένα και στη στάθμη της γλυκόζης το αίμα. Έτσι λιπογένεση μέσω λιποπρωτεινικής λιπάσης (LPL) δεν υφίσταται.