Το αγώνισμα είναι αναβολικό, αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι θα πρέπει με την πάροδο του χρόνου να αναβολίζουμε, να εξελισσόμαστε τόσο σε θέμα μάζας-όγκου, όσο και σε ποιότητας-λεπτομέρειας.
Είναι γραφικό να βλέπεις άτομα χρόνια στα γυμναστήρια, με το ίδιο σωματικό βάρος και τις ίδιες διαστάσεις, φοβούμενοι ότι θα παχύνουν σε περιόδους όγκου και να επαναπαύονται στα σίγουρα κιλά των κοιλιακών τους.
Αναμφίβολα το άθλημα της σωματοδόμησης εξελίσσεται, όπως αναλόγως αναπτύσσεται η τεχνολογία (καλύτερα μηχανήματα, supplementation, νέες ορμόνες). Την ίδια προπόνηση έκανα το 2000 στο fitness, την ίδια και το 2013 για το bodybuilding. Απλά το μόνο που αλλάζει είναι το σκαρί του αθλητή και τα χρόνια που έχει δουλέψει.
Βέβαια, υπάρχουν αθλητές που μένουν στα ίδια κιλά εκ του ασφαλούς και βαπτίζοντα ως αθλητές του fitness ισόβια. Όπως και φιλόδοξα άτομα που ξεκινούν από μια Α μυικότητα και καταλήγουν μετά από χρόνια με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα σε μια μυικότητα 2Α.
Η διατροφή ενός bodybuilder μπορεί να είναι το ίδιο επίπονη όσο και ενός fitness, αφού το να γυμνάσεις ένα κορμί των 100 κιλών με 200γρ υδατάνθρακα, φαντάζει πολύ πιο δύσκολο από το να είσαι 80 κιλά