Είναι γνωστό στη μοντέρνα καρδιολογία, ότι η χρήση των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων (EPA-DHA) είναι ευεργετική για το αρτηριακό ενδοθήλιο, ως αναστολέας της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, αποτρέποντας έτσι τη δημιουργία θρόμβων.
Αυτό συμβαίνει, διότι τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα καταστέλλουν τις προσταγλανδίνες (PG), ουσίες που ανήκουν στην κατηγορία των εικοσανοειδών και αποτελούν στοιχεία της κυτταρικής φλεγμονής.
Κάτι ανάλογο κάνει και το γνωστό ακετυλοσαλικυλικό οξύ, η γνωστή μας ασπιρίνη, που ανήκει στα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAID’S).
Εκείνο όμως που είναι εξίσου σημαντικό στο θέμα της μυϊκής ανάπτυξης, αποτελεί το γεγονός πως η καταστολή των PG έχει αρνητικό αποτέλεσμα στη διαδικασία της μυϊκής φλεγμονής, πάνω στην οποία βασίστηκε η χορήγηση του αραχιδονικού οξέως (ARA), ενός ωμέγα 6 λιπαρού οξέως.
Αυτό που διαπιστώνω για άλλη μια φορά είναι πως κάποια πράγματα είναι αντιφατικά και κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις.
Από τη μια θεωρούμε πως τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα δρουν ευεργετικά στην ελάττωση των τριγλυκεριδίων, εμποδίζουν τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων και συμβάλλουν στην καλύτερη μυϊκή αποκατάσταση.
Όμως από την άλλη πλευρά κατευνάζουν τα θετικά οφέλη της μυϊκής κόπωσης, που δεν είναι άλλα από την καταστροφή της μυϊκής ίνας που οδηγεί στο μυϊκό κάματο.
Είναι απαγορευτικό να κάνουμε χρήση ασπιρίνης μετά την προπόνηση, καλύτερα να είμαστε “μαζοχιστές” και να πονάμε, ώστε να αναπτυχθούν οι μύες μας με την κατάλληλη ανάπαυση και διατροφή.
Η χρήση ασπιρίνης φαινόταν μέχρι σήμερα ιδανική λύση για όσους είχαν αυξημένη ερυθροποίηση, ή έκαναν χρήση ΑΑΣ, δεδομένου πως η παρακεταμόλη είναι ηπατοτοξική.
Άλλο ένα αρνητικό δεδομένο είναι ότι η υπερδοσολογία ΑRA ενδέχεται να αποτελέσει εκλυτικό παράγοντα φλεγμονωδών διαδικασιών, αφού απουσιάζει η αμυντική δράση των προσταγλανδινών.
Ο bodybuilder, που θα κάνει χρήση σαλικυλικού οξέος-ασπιρίνης, εξαιτίας αυξημένου αιματοκρίτη (Htc>50%) οφειλόμενο σε αυξημένη ερυθροποίηση λόγω χρήσης ΑΑΣ με έντονη αιμοποιητική ικανότητα (τεστοστερόνη, τρενμπολόνη, μπολντενόνη, οξυμεθολόνη), θα πρέπει ταυτόχρονα να κάνει και χρήση ωμέγα 3 λιπαρών οξέων προερχόμενων από ιχθυέλαια (EPA & DHA).
Αυτά ως γνωστόν έχουν αντι-φλεγμονώδεις και κατά συνέπεια αντι-αθηρωματικές ιδιότητες.
Επίσης εμφανίζουν και αντι-θρομβωτική ικανότητα, μέσω καταστολής της λειτουργικότητας των αιμοπεταλίων, κάτι που οφείλεται στις προσταγλανδίνες.
Όμως όταν δε γίνεται έλεγχος του μέτρου, τότε αυτό δύναται να δράσει αρνητικά.
Έτσι λοιπόν η ταυτόχρονη χρήση EPA και DHA > 6gr σε καθημερινή βάση προδιαθέτει σε αιμορραγικά επεισόδια και καταστολή της αιμοστατικής ικανότητας.
Αυτό οδηγεί σε παράταση του χρόνου πήξεως.
Το ίδιο ισχύει και για τους χρήστες NSAID με Ω-3, που ως γνωστόν δρουν ανασταλτικά στο φαινόμενο της φλεγμονής στη μυϊκή ίνα.
Η χρήση βιταμίνης Κ σε μορφή πολυβιταμίνης αλλά και η λήψη της από τις τροφές, βοηθά την αιμόσταση και τον έλεγχο του χρόνου πήξεως.