Δεδομένου ότι κάθε τροφή έχει διαφορετικό χρόνο πέψης, χώνευσης και αφομοίωσης στο γαστρεντερικό σωλήνα, είναι εύλογο πως εάν γευματίζουμε με δύσπεπτες πρωτεϊνούχες (και μη) τροφές που περιέχουν περισσότερα λιπαρά, θα μπορούμε να κάνουμε γεύματα ανά τρίωρο, ενώ με ελαφρότερες στη χώνευση ανά δύο ώρες.
Αυτό πρακτικά μεταφράζεται σε περισσότερη ποσότητα πρωτεΐνης ανά 24ωρο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κοιμόμαστε ένα οκτάωρο, γυμναζόμαστε άλλη μια ώρα, τις υπόλοιπες δεκαπέντε ώρες θα μπορούμε να καταναλώσουμε από πέντε τουλάχιστον, έως οκτώ γεύματα ελαφρότερα.
Αυτό μεταφράζεται και σε υψηλότερο μεταβολισμό, αλλά και συνολική ποσότητα ζωικού λευκώματος.
Για ένα φυσικό αθλητή ισοδυναμεί με 250 γραμμάρια ζωικής πρωτεΐνης ημερησίως, που στην περίπτωση γράμμωσης αντιστοιχεί σε ένα άτομο ογδόντα κιλών.
Παράγοντες που διευκολύνουν την πέψη είναι το καλό μάσημα της τροφής, αφού η λυσοζύμη και η αμυλάση διασπούν περισσότερο χρόνο την τροφή, η οποία με το καλό μάσημα διασπάται σε μικρότερα σωματίδια και μακρομοριακές ενώσεις.
Επίσης η κατανάλωση νερού κατά τη διάρκεια του γεύματος, αραιώνει το γαστρικό υγρό και έτσι δυσκολεύεται η διαδικασία της πέψης.
Τα λιπαρά αφομοιώνονται στην αρχή του λεπτού εντέρου και συγκεκριμένα στο δωδεκαδάκτυλο με την παρουσία της λιπάσης από το πάγκρεας και της παραγόμενης χολής.