Είναι γνωστό ότι τα ζωικά λευκώματα (κόκκινο κρέας, άσπρο κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά, αυγό, συμπληρώματα) έχουν πλήρες προφίλ αμινοξέων, βασικών και μη βασικών, καθώς επίσης και υψηλή αναλογία σε αναβολικά και αντικαταβολικά αμινοξέα.
Είναι επίσης γνωστό ότι οι ζωικές πρωτεΐνες έχουν δισθενή σίδηρο, με υψηλό βαθμό απορρόφησης.
Επιπλέον διαθέτουν πολύτιμα μικροδιατροφικά στοιχεία όπως κρεατίνη, συζευγμένο λινολεικό οξύ (CLA) και ψευδάργυρο.
Όταν κάποιος επιθυμεί να κάνει χορτοφαγία, έχει ένα μειονέκτημα στο θέμα του μυϊκού αναβολισμού.
Και αναφέρομαι κυρίως στο φαινόμενο της μυϊκής ανάπτυξης που αφορά κυρίως τους αθλητές της σωματοδόμησης.
Διότι η μυϊκή ενδυνάμωση και μυϊκή τόνωση αποτελούν εναλλακτικές μορφές εκγύμνασης που δεν αποσκοπούν αποκλειστικά στη μυϊκή διάπλαση.
Ως εκ τούτου ένας αθλούμενος μαζικού αθλητισμού, δεν θα έχει έντονο πρόβλημα σε αυτό το ζήτημα.
Όμως δεδομένου ότι ο φυτικός σίδηρος-τρισθενής-δεν έχει την ίδια βιοδιαθεσιμότητα με τον δισθενή της ζωικής προέλευσης (κόκκινο κρέας, κρόκος αυγού), είναι προφανές ότι ο χορτοφάγος αθλούμενος θα στερείται σιδήρου και ενίοτε φερριτίνης, μιας πρωτεΐνης που αντανακλά στις αποθήκες αυτού.
Η σιδηροπενική αναιμία οδηγεί σε πτώση του φαινομένου της αιμοποίησης, μιας διαδικασίας που λαμβάνει χώρα στο μυελό των οστών, με αποτέλεσμα τόσο ο αιματοκρίτης (Htc), όσο και η αιμοσφαιρίνη (Hgb), αλλά και η μυοσφαιρίνη (Mgb), να είναι ελαττωμένες.
Το τελικό αποτέλεσμα στην απόδοση του αθλούμενου θα είναι μείωση της αντοχής και έντονο αίσθημα κόπωσης.
Μία άλλη μορφή αναιμίας που προσβάλλει τους χορτοφάγους είναι η λεγόμενη μεγαλοβλαστική αναιμία, εξαιτίας της ανεπάρκειας σε κυανοκοβαλαμίνη (Β12).
Στη γενική αίματος ο πάσχων παρουσιάζει αυξημένα ερυθροκύτταρα σε όγκο (μακροκυτταρικη αναιμία,MCV>100), κάτι που είναι χαρακτηριστικό και στον αλκοολισμό.
Επιπρόσθετα η παροχή τριφοσφωρικής αδενοσίνης (ΑΤΡ) και φωσφοκρεατίνης (CP) θα είναι χαμηλές, και έτσι ο αθλούμενος θα στερείται την ικανότητα εκρηκτικής άσκησης και αναερόβιας ικανότητας.
Κάποια φυτικά τρόφιμα με σχετικά ικανοποιητική ποσότητα φυτικών αμινοξέων, μπορούν να συνδυαστούν και να σχηματίσουν πλήρεις πρωτεΐνες.
Έτσι τα φασόλια με το ρύζι, ή οι φακές με τα μανιτάρια.
Επίσης οι ξηροί καρποί διαθέτουν μια καλή ποσότητα μη βασικών αμινοξέων.
Φυτικές πηγές τρισθενούς σιδήρου είναι το κακάο, το κόκκινο κρασί, το σπανάκι, οι φακές.
Βέβαια, υπάρχουν διαχωρισμοί χορτοφάγων, όπως εκείνων που αποφεύγουν μόνο τα κρέατα, ή εκείνων που τρώνε μόνο γαλακτοκομικά και αυγά.
Εννοείται πως θα πρέπει να καταφύγουν σε χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής με βιταμινούχα σκευάσματα, μετάλλων και αμινοξέων, προκειμένου να μην έχουν αβιταμίνωση από έλλειψη συγκεκριμένων μικρομοριακών ενώσεων.