Διακρίνονται σε δυο είδη, τις στατικές και τις περπατητές.
Οι πρώτες είναι για υπερφόρτωση κιλών και ανάπτυξη μάζας. Το ένα πόδι προβάλει εμπρός, ενώ το άλλο βρίσκεται πίσω και έξω με τη μύτη του παπουτσιού να στηρίζει το πίσω πόδι. Η διάταξη είναι ελαφρώς διαγώνια.
Γίνεται βύθιση του κορμού και το μπροστινό γόνατο λυγίζει, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους του σώματος. Το μπροστινό πόδι επιβαρύνεται στο μείζονα γλουτιαίο, αλλά και στο δικέφαλο μηριαίο. Όταν η νοητή γραμμή του γόνατου ξεπερνά τις μύτες των παπουτσιών, τότε επιβαρύνεται η διάρθρωση αυτού.
Η επιγονατίδα του ποδιού που δρα στηρικτικά δε θα πρέπει να ακουμπά στο έδαφος. Αύτη η εκτέλεση γίνεται είτε εναλλάξ, είτε κάθε πόδι ξεχωριστά και αναλόγως με την προβολή του ποδιού χωρίζονται σε πρόσθιες και οπίσθιες. Οι περπατητές προβολές εκτελούνται σε ένα διάδρομο δέκα μέτρων τουλάχιστον, με λοξή κατεύθυνση, δηλαδή το κάθε πόδι που προβάλλει βρίσκεται ελαφρώς έξω από τον άξονα του κορμού.
Οι περπατητές προβολές γίνονται με λίγα κιλά και είναι ιδανικές για το σχηματισμό και την ανόρθωση των γλουτών.