Βασικές πολυαρθρικές ασκήσεις με μπάρα, όπως το βαθύ κάθισμα και η άρση θανάτου, πέρα από τη δύναμη σε πόδια και πλάτη απαιτούν και δύναμη σε κορμό, που δρα στηρικτικά, αλλά και επικουρικά.
Σίγουρα το ελεύθερο βαθύ κάθισμα απαιτεί δυνατούς τετρακέφαλους, προσαγωγούς, οπίσθιους μηριαίους και γλουτούς, όπως και η άρση θανάτου απαιτεί δυνατούς τραπεζοειδείς, αλλά και χέρια, ώμους, ιερονωτιαίους μυώνες.
Όμως όταν δεν υπάρχει η βάση στήριξης του κορμού που συνεπάγεται ραχιαίους και κοιλιακούς, τότε η άσκηση δε μπορεί να γίνει με βαριά φορτία.
Οι κοιλιακοί παίζουν ρόλο στο κατώτερο μέρος του βαθέος καθίσματος με τη σύσπαση τους.
Όπως και οι ραχιαίοι, ιερονωτιαίοι που κρατάνε τη ράχη στην απαραίτητη οσφυϊκή λόρδωση-κύρτωμα που δέχεται τα τεράστια φορτία τόσο στην κάθοδο-αρνητική-έκκεντρη φάση, όσο και στη θετική φάση ανόδου.
Παρομοίως στο ξεκίνημα της άρσης θανάτου οι λοξοί κοιλιακοί, αλλά και ο ορθός κοιλιακός βοηθούν τη σταθερότητα του κορμού, σε συνάρτηση με τη δύναμη της χαμηλής πλάτης-ιερονωτιαίοι και των γλουτών να ξεκολλήσουν τα κιλά από το πάτωμα, ή τα στηρίγματα.
Είναι δε γνωστό από την μυολογία, πως οι κοιλιακοί καταφύονται στη λεκάνη, στην οποία καταφύεται και μέρος των τριών γλουτιαίων μυώνων, αλλά και οι ραχιαίοι μύες.
Όταν υπάρχει ισορροπία και συμμετρικά ανεπτυγμένες ανταγωνιστικές ομάδες, τότε νευρομυϊκά η συναρμογή είναι άρτια και οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί αποφεύγονται, αλλά κυρίως το παραγόμενο κινητικό έργο είναι σαφώς αποδοτικότερο.